کد مطلب:5691 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112
اوضاع اجتماعی زنان در عصر جاهلی
كعبه، نماد توحید، با قامتی كشیده و استوار پابرجای بود اما مردم پیرامونش بر اثر زندگی خشن بیابانی، عدم ارتباط با تمدن های دیگر و حكم فرمایی جهل و امیال نفسانی به سوی انحطاط گام برمی داشتند، انحراف از آیین توحیدی خلیل الله در تمام شئون حیاتی و اجتماعی آنان دیده می شد و از افراد بی رحم و جاهل انباشته بود. نظام اجتماعی عربستان نظامی بیابانی بود، و زورمندترین جریان اجتماعی و قبیله ای در راس هرم قدرت جای داشت. زنان كه از لحاظ اجتماعی ضعیف ترین گروه جامعه بودند به طور كامل مقهور اراده و تمایلات مردان به شمار می آمدند و در جنبه های اقتصادی،اخلاقی، فرهنگی و آداب و سنن اجتماعی تحت سلطه بودند.
گاه مردانی كه نیاز مالی داشتند و یا در اندیشه توسعه ثروت بودند گروهی از زنان را خریداری كرده، پس از آموزش آوازخوانی و نوازندگی خانه هایی در اختیارشان می گذاشتند و پرچمی كه نشانه آزادی ورود همگان بود بر بام خانه هایشان نصب می كردند. وظیفه این زنان كسب درآمد برای طبقه مسلط جامعه بود. كردار زشت چنان وقاحت خود را از دست داده بود كه ثروتمندان بی هیچ دغدغه ای به استثمار عفت و عزت زنان می پرداختند و از این راه ثروتهای كلان گرد می آوردند.
زمانی نیز تنها به خاطر ازدیاد نسل به موجودیت زن احترام می گذاشتند و برای رسیدن به این هدف از هر راه ممكن سود می جستند؛ برخی به طور اشتراكی زنی را به همسری می گرفتند و عده ای به طور قبیله ای زنی را به عقد در می آوردند.
وقتی تار جهل به پود فقر گره می خورد، مردم را به سنت های هولناك می كشاند، دختركشی تنها یكی از دهها نت خوفناكی است كه در جزیرةالعرب رواج داشت. براساس منابع موجود، «صعصعةبن ناجیه مجاشعی» جد فرزدق به تنهایی دویست و هشتاد دختر را از پدرانشان خرید و با پرداخت سه شتر برای هر كدام آن ها را از مرگ حتمی نجات داد. این خبر می تواند گستره وسیع نفوذ این سنت زشت را نشان دهد. فرزدق خاطره احسان جد خویش را چنین زنده كرده است:
جدم همان شخصی است كه دختركشان را از زنده به گور كردن، بازداشت و زنده به گورشدگان را نجات داد و نگذاشت دفن شوند.
گاه مردانی كه نیاز مالی داشتند و یا در اندیشه توسعه ثروت بودند گروهی از زنان را خریداری كرده، پس از آموزش آوازخوانی و نوازندگی خانه هایی در اختیارشان می گذاشتند و پرچمی كه نشانه آزادی ورود همگان بود بر بام خانه هایشان نصب می كردند. وظیفه این زنان كسب درآمد برای طبقه مسلط جامعه بود. كردار زشت چنان وقاحت خود را از دست داده بود كه ثروتمندان بی هیچ دغدغه ای به استثمار عفت و عزت زنان می پرداختند و از این راه ثروتهای كلان گرد می آوردند.
زمانی نیز تنها به خاطر ازدیاد نسل به موجودیت زن احترام می گذاشتند و برای رسیدن به این هدف از هر راه ممكن سود می جستند؛ برخی به طور اشتراكی زنی را به همسری می گرفتند و عده ای به طور قبیله ای زنی را به عقد در می آوردند.
وقتی تار جهل به پود فقر گره می خورد، مردم را به سنت های هولناك می كشاند، دختركشی تنها یكی از دهها نت خوفناكی است كه در جزیرةالعرب رواج داشت. براساس منابع موجود، «صعصعةبن ناجیه مجاشعی» جد فرزدق به تنهایی دویست و هشتاد دختر را از پدرانشان خرید و با پرداخت سه شتر برای هر كدام آن ها را از مرگ حتمی نجات داد. این خبر می تواند گستره وسیع نفوذ این سنت زشت را نشان دهد. فرزدق خاطره احسان جد خویش را چنین زنده كرده است:
جدم همان شخصی است كه دختركشان را از زنده به گور كردن، بازداشت و زنده به گورشدگان را نجات داد و نگذاشت دفن شوند.